“We komen van ver, lief kind, en moeten ver gaan”

Henrich Böll (1917-1985), één van de meest beduidende schrijvers van na de Tweede Wereldoorlog en bekroond in 1972 met de Nobelprijs voor de Literatuur, schreef dit kort voor zijn dood in het poëziealbum van zijn kleindochter;

‘Geen angst,
allen zijn bij je die je voorgingen.
Je moeder, je vader en allen die hun voorgingen
ver, ver terug in de tijd.
Allen zijn bij je
geen angst.
We komen van ver
en moeten ver gaan
lief kind’.
 
Iedereen heeft wel angst voor iets, maar de angst voor de dood is een van de meest voorkomende angsten. Ondanks dat je in je leven ooit met de dood te maken krijgt en weet dat het onvermijdelijk is, spreek je er waarschijnlijk weinig of niet over, want het is persoonlijk en intiem. Maar praten over de dood brengt mensen dichter bij elkaar en onderzoek heeft uitgewezen dat je er gelukkig van wordt. Want praten over de dood is het leven serieus nemen.

Veel mensen merken, als ze nadenken over de dood, dat hun gezin, vrienden en het sociale leven belangrijker zijn dan hun werk of materiële bezit. Wie zich bewust is van zijn/haar sterfelijkheid haalt meer uit het leven. Je doet eerder de dingen die je leuk vindt en je gaat prioriteiten stellen. Het leven krijgt, kortom, meer betekenis.
Als er sprake is van een ongeneeslijke ziekte of het sterven is daadwerkelijk nabij, dan kun je deze werkelijkheid onder ogen zien en aandacht geven, zodat je voorkomt dat er ‘onafgemaakte zaken’ blijven liggen. Voor de nabestaanden kan de openheid in deze levensfase de verliesverwerking zachter maken. Praten over de dood geeft rust, niet alleen voor jezelf maar ook voor je nabestaanden. Met name als het gaat over ‘regelzaken’, zoals je wensen over de uitvaart en het testament. Ook het vastleggen van je wensen over donatie, reanimatie en euthanasie, bijvoorbeeld in wensenboekje of in een wils- of zorgverklaring. Deze kun je kosteloos en vrijblijvend bij ons aanvragen. Gun jezelf en je naasten de rust…

Delen: