Weet u nog, hoe verliefd zijn voelt?
In dit blog schrijft Nicoline Letteboer (theologe/psychologe) op een verfrissende manier over haar dagelijkse werk, zowel in de uitvaartzorg, als in de gezondheidszorg. Zij laat de lezer mee genieten van zaken welke zij zoal meemaakt.
Nicoline is de grondlegger van 'vreugdevolle zorg', zorg met een glimlach, geboren uit de vele gesprekken die ze de afgelopen dertig jaar mocht hebben met mensen in en uit de 'zorg'. Ze is bekend door haar nieuwe en verfrissende kijk op zorg en haar opleidingen met meerwaarde en diepgang voor zorgverleners en uitvaartverzorgers.
Wie verliefd is, merkt dat hij of zij gedragen wordt door levensvreugde. Het hart stroomt over van liefde, want vreugde en liefde hangen nauw met elkaar samen. Maar er bestaat geen liefde zonder verdriet.Verwondingen zoals pijn, rouw, woede en teleurstelling zijn de ene kant van het leven. En deze kant moet serieus genomen worden, want anders worden deze gevoelens steeds sterker. Ze zijn er nu eenmaal en vragen niet om toestemming, maar bijt je er niet in vast. Je weet dat er ook een ander kant is, die net zo goed tot het leven behoort; vreugde, vrolijkheid, hoop en vertrouwen. De benedictijner Anselm Grün schrijft in zijn boek “Je eigen Levensvreugde terugvinden”, “alleen diegene die zich door de liefde laat openbreken en die ook bereid is het verdriet te aanvaarden dat de liefde met zich meebrengt, kan echte vreugde beleven”. Tijdens mijn werk heb ik veel ontmoetingen met mensen die zeer gelouterd zijn door het leven en de ontmoeting met iemand die niet bitter is geworden door al het verdriet, maar de levensvreugde heeft weten vast te houden is een geschenk! Soms ben ik sprakeloos hoeveel verdriet een mens kan treffen. Bijvoorbeeld door een vrouw die haar lichamelijke gezondheid, haar man en zoon is kwijtgeraakt en nu heel bang is om ook haar tweede zoon nog te verliezen. Dan zou het hoogst ongepast zijn als ik haar zou attenderen op de levensvreugde. Want eerst zal ze het onbegrijpelijke lot binnen moeten laten komen en pas dan, mag ik voorzichtig haar weer de andere kant van het leven laten herinneren. Dan vertelt deze vrouw over een droom waarin ze haar overleden zoon in het licht ziet staan terwijl hij vrede en vreugde uitstraalt. Nooit eerder had ze iemand over deze droom vertelt, omdat ze bang was dat ze uitgelachen zou worden. Maar ik verzekerde haar, dat ze deze droom serieus kon nemen en vroeg haar, om er over na te denken. Haar zoon wil haar naar een andere wereld brengen, naar de wereld van innerlijke vrede en van de vreugde. Want er is een ruimte in ieder van ons dat niemand ons kan af nemen. Een bron van levensvreugde die sterker is dan alle erkenning en alle begrip van buiten. Mag ik u aanmoedigen uw eigen leven eens bewust te bekijken uit het oogpunt van de levensvreugde en misschien ervaart u weer hoe het voelt om verliefd te zijn!!